Een ernstige ziekte in de bloei van je leven en dan?
Een ernstige ziekte zet je leven en dat van je omgeving volledig op zijn kop. Dit overkwam ook een van mijn coachees.
Vorige week ontving ik een bericht van haar, 5 maanden na de start van het coachtraject, 2 jaar na de ontdekking van haar ziekte. Ja, ik heb gekozen voor mezelf, heb gesolliciteerd, ben aangenomen en mag een opleiding gaan doen!
Met toestemming van coachee, schrijf ik geanonimiseerd haar verhaal omdat zij ook een boodschap heeft aan mensen in gelijksoortige situaties.
Haar boodschap
“Probeer en leer voor jezelf op te komen. Wordt bewust van je eigen kracht, zoals Karin mij heeft geleerd, mindfulness en coaching hebben mij de power gegeven om mezelf weer te vinden, de persoon die ik tijdens mijn ziekte en reintegratie traject was kwijtgeraakt. Het kunnen ventileren bij een professional, partner, en vrienden is erg belangrijk. Het heeft mij inzichten, helderheid, opluchting en bewustwording opgeleverd. En als klap op de vuurpijl een nieuwe baan met een opleiding bij een andere werkgever, een nieuwe kans.”
Situatie
49 jaar was ze toen ze de diagnose kanker kreeg. Kostwinner, moeder, net een nieuw huis gekocht en net gestart met een nieuwe functie met een opleiding in zicht. Haar wereld stortte in. Lichamelijk en geestelijk trok de ziekte een sterke wissel op haar en haar omgeving. Vol goede moed en vastbesloten zich niet klein te laten krijgen, startte zij met intensieve behandeltrajecten, van operaties tot chemo’s. Het moment van reintegratie brak aan. Op haar werkplek was sprake van een hoge werkdruk, grenzen aangeven vond ze moeilijk, ook had zij een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Vanwege de hoge werkdruk heerste er een klimaat van ‘je bent er nu dus kun je je voor 100% inzetten’, de verwachtingen lagen hoog. Haar concentratie, geheugen en lichamelijke gesteldheid was echter nog lang niet op niveau. Het reintegratie traject leverde haar veel stress op.
Op het moment dat ze zichzelf niets meer waard vond en volledig was opgebrand, kwam ze bij mij. Ik wil me zo graag weer goed voelen, ik wil verder. Ik voel me waardeloos doordat ik niet volledig mee kan draaien en voel me een blok aan het been op de werkvloer. Eigenlijk weet ik ook niet meer wat ik wil. Ik wil leren voor mezelf te zorgen en te kiezen. Ik dacht altijd dat ik niemand nodig had, dat ik sterk moest zijn en alles alleen op moest lossen, dat ik anderen belast.
Aanpak
Ik ben met haar een traject gestart met de combinatie coaching en mindfulness. We zijn samen op zoek gegaan naar waarom het zo moeilijk was om grenzen aan te geven, hoe dit wel te doen. Waar haar grote verantwoordelijkheidsgevoel vandaan kwam en waar haar eigen behoeften lagen. Waarom voor haarzelf kiezen zo lastig was. Ze kreeg zicht op haar patronen en hoewel het confronterend was en emotioneel gaf ze aan dat ze helderheid en opluchting bemerkte. Met behulp van diverse oefeningen vanuit de mindfulness leerde zij onder andere hoe ze meer in het hier en nu kon leven, hoe ze lichaamsgrenzen kon voelen en bewuste keuzes kon maken. Stapje voor stapje werd ze krachtiger, durfde ze zich uit te spreken en grenzen aan te geven en ontdekte ze wat ze graag wilde gaan doen.
Moraal van dit verhaal volgens coachee, je hoeft niet alles alleen te doen, hulp en begeleiding is fijn om weer je pad te vinden!